Coumarine is een organische verbinding die behoort tot de benzopyronfamilie. Het wordt aangetroffen in verschillende planten, waaronder tonkabonen, zoete klaver en cassiakaneel. Coumarine kun je het beste ruiken in tonkabonen, waar het molecuul meer dan de helft van de moleculen uitmaakt en de geur van tonkabonen domineert. In de parfum piramide het behoort tot de basisnoten.
De bonen komen oorspronkelijk uit Zuid-Amerika en worden gebruikt in de parfumerie, hoogwaardige keukens en medicinale toepassingen. Coumarine heeft een zoete, vanille-achtige geur, waardoor het een populair ingrediënt is. Het behoort tot de olfactieve familie van gourmandnoten.
Coumarin werd voor het eerst geïsoleerd in 1820 uit de tonkaboon door de Franse apotheker en scheikundige Guillaume Dupuytren. Dit is vrij vroeg, aangezien scheikunde destijds nog een zeer jonge wetenschap was. Coumarine heeft verschillende eigenschappen die het tot een nuttig ingrediënt in de parfumerie maken. Het heeft een lage vluchtigheid, wat betekent dat het langzaam verdampt, waardoor de geur langer op de huid blijft hangen. Coumarine is ook een fixeermiddel, wat betekent dat het helpt andere vluchtige ingrediënten in het parfum te stabiliseren en te voorkomen dat ze te snel verdampen.
Coumarin heeft een lange en fascinerende geschiedenis. Pas in de jaren 1860 werd het zoete aroma herkend en begon het gebruik ervan in de parfumerie. Coumarin werd populair aan het einde van de 19e eeuw, toen het werd gebruikt in geuren zoals Fougere Royale, die in 1882 door parfumeur Houbigant werd gecreëerd. Fougere Royale wordt beschouwd als het eerste moderne parfum en markeerde het begin van een nieuw tijdperk. in de parfumerie.
Tijdens het begin van de 20e eeuw werd cumarine een essentieel ingrediënt in parfums, vooral bij het creëren van oosterse en ambergeuren. Het werd gebruikt in geuren zoals Shalimar van Guerlain, die in 1925 werd gelanceerd, en Tabu van Dana, die in 1932 werd gelanceerd. Deze geuren waren enorm populair en hielpen om cumarine te vestigen als een belangrijk ingrediënt in de parfumerie.
Het gebruik van coumarine in parfums nam in de jaren vijftig echter af vanwege veiligheidsoverwegingen. Coumarine bleek bij dieren giftig te zijn voor de lever en werd in veel landen als voedingsadditief verboden. In de Verenigde Staten werd het gebruik van coumarine in voedsel in 1950 verboden. Dit leidde tot een afname van het gebruik van coumarine in parfums, omdat parfumfabrikanten zich zorgen maakten over de veiligheid van hun producten. In Europa wordt Coumarin echter nog steeds gebruikt in de haute cuisine. En tot nu toe hebben veiligheidsevaluaties van het gebruik van coumarine in parfums tot de conclusie geleid dat het veilig is om in parfums te gebruiken als bepaalde concentratieniveaus niet worden overschreden. Cumarine speelt dus nog steeds een belangrijke rol in de parfumerie, wat geweldig is, omdat de geur zeer aangenaam is.
Zie ook de andere interessante moleculen: hedione, Iso E Super, vanilline, ambroxaan