Kumaryna to związek organiczny należący do rodziny benzopironów. Występuje w różnych roślinach, w tym w fasoli tonka, koniczynie słodkiej i cynamonie kasja. Kumarynę najlepiej czuć w fasoli tonka, gdzie cząsteczka stanowi ponad połowę cząsteczek i dominuje w zapachu fasoli tonka. w piramida perfum należy do nut bazowych.
Ziarna pochodzą z Ameryki Południowej i są wykorzystywane w przemyśle perfumeryjnym, kuchniach najwyższej klasy i zastosowaniach leczniczych. Kumaryna ma słodki, waniliowy aromat, co czyni ją popularnym składnikiem. Należy do olfaktorycznej rodziny nut gourmand.
Kumaryna została po raz pierwszy wyizolowana z fasoli tonka w 1820 roku przez francuskiego farmaceutę i chemika Guillaume’a Dupuytrena. To dość wcześnie, biorąc pod uwagę, że chemia była wówczas jeszcze bardzo młodą nauką. Kumaryna ma różne właściwości, które czynią ją użytecznym składnikiem w przemyśle perfumeryjnym. Charakteryzuje się niską lotnością, co oznacza, że powoli odparowuje, dzięki czemu zapach dłużej utrzymuje się na skórze. Kumaryna jest również utrwalaczem, co oznacza, że pomaga stabilizować inne lotne składniki perfum i zapobiegać ich zbyt szybkiemu odparowaniu.
Kumaryna ma długą i fascynującą historię. Dopiero w latach sześćdziesiątych XIX wieku rozpoznano jego słodki aromat i zaczęto stosować go w perfumerii. Kumaryna stała się popularna pod koniec XIX wieku, kiedy została użyta w zapachach takich jak Fougere Royale, który został stworzony przez perfumiarza Houbiganta w 1860 roku. Fougere Royale uważane są za pierwsze nowoczesne perfumy i zapoczątkowały nową erę w perfumerii.
Na początku XX wieku kumaryna stała się niezbędnym składnikiem perfum, szczególnie przy tworzeniu zapachów orientalnych i bursztynowych. Stosowano go w zapachach takich jak Shalimar firmy Guerlain, który został wprowadzony na rynek w 20 r., oraz Tabu firmy Dana, który został wprowadzony na rynek w 1925 r. Zapachy te cieszyły się ogromną popularnością i pomogły ugruntować pozycję kumaryny jako kluczowego składnika perfum.
Jednak w latach pięćdziesiątych XX wieku użycie kumaryny w perfumach spadło ze względów bezpieczeństwa. Stwierdzono, że kumaryna jest toksyczna dla wątroby zwierząt i w wielu krajach została zakazana jako dodatek do żywności. W Stanach Zjednoczonych stosowanie kumaryny w żywności zostało zakazane w 1950 roku. Doprowadziło to do spadku stosowania kumaryny w perfumach, ponieważ producenci perfum obawiali się o bezpieczeństwo swoich produktów. Jednak w Europie kumaryna jest nadal używana w wykwintnej kuchni. Na dzień dzisiejszy oceny bezpieczeństwa stosowania kumaryny w perfumach doprowadziły do wniosku, że można bezpiecznie stosować kumarynę w perfumach, jeśli nie zostaną przekroczone pewne poziomy stężenia. Dlatego kumaryna nadal odgrywa ważną rolę w dzisiejszej perfumerii, co jest wspaniałe, ponieważ jej zapach jest bardzo przyjemny.
Zobacz także inne interesujące cząsteczki: hedion, ISO E Super, wanilina, ambroksan