Piżmo nie ma nic wspólnego z wołem piżmowym, pochodzi z jelenia piżmowego, ekstraktu feromonów używanego przez zwierzę do komunikacji! Każdy, kto poczuł piżmo, zrozumie, dlaczego używa się go w tak wielu perfumach. Zapach emanuje błękitnym pięknem – czujesz się jak w kołysce chmur i czujesz otaczające ciepło i bezpieczeństwo, które ten zmysłowy zapach jest w stanie rozprzestrzenić. Miękki, elegancki i harmonijny, rozgrzewa nasze dusze. W Rêves Sucrés zastosowano przedawkowanie piżma.
Oprócz bursztynu, cywetu i kastoreum, piżmo jest również jednym z zapachów zwierzęcych, z których niektóre mają silny zapach. Termin piżmo pochodzi od starożytnego indyjskiego słowa muskah, które oznacza jądro. Co ciekawe, w królestwie roślin występuje również nuta bazowa zapachu, która pachnie bardzo podobnie do piżma. Pozyskiwany jest z nasion krzewu piżmowego (łac. Hibiscus abelmoschus) i znany jest jako olej z nasion ambrette.
W Chinach, Indiach i Persji piżmo było znane przed wiekami jako środek stymulujący. Pierwsza wiadomość o piżmie dotarła do Europy za pośrednictwem weneckiego Marco Polo (1254 – 1324). Później rozpoczął się handel z Orientem. Piżmo było wykorzystywane zarówno przez lekarzy (jako afrodyzjak, środek paraliżujący i środek węchowy), jak i w przemyśle perfumeryjnym, który w tamtym czasie, w przeciwieństwie do Indii i Egiptu, był jeszcze w powijakach w Europie (patrz Grasse).
Pierwotnie piżmo pochodzi od jelenia piżmowego (łac. Moschus moschiferus), który zaliczany jest do podrodziny jeleniowatych. Jelenie piżmowe najlepiej czują się w wilgotnych górskich lasach Azji Środkowej i Wschodniej, gdzie puszczają wodze zwierzęcym oparom podczas upału napędzanego przez hormony płciowe. Piżma nie otrzymywano (i niestety jest) zwykle nie przez wycieranie gruczołów, ale przez odcięcie worka piżmowego zabitego zwierzęcia, który zawiera wydzielinę w większych ilościach (około 30 g na zwierzę; 1 kg piżma = 33 martwe zwierzęta) niż można uzyskać z gruczołów natychmiast. W związku z tym przez dziesięciolecia intensywnie polowano i dziesiątkowano jelenie piżmowe. Pod koniec lat 70. stało się tak rzadkie, że naturalne piżmo można było sprzedać za trzykrotność ceny złota!
Najważniejszym składnikiem piżma jest cząsteczka muskonu. Z biegiem czasu przemysłowi perfumeryjnemu udało się sztucznie wyprodukować muskon, a także opracować nowe cząsteczki, które są strukturalnie spokrewnione z cząsteczkami występującymi w naturalnym piżmie i dlatego mają podobny zapach. W dzisiejszych czasach, gdy perfumiarze mówią o piżmie (lub piżmie/białym piżmie), zawsze mają na myśli całą rodzinę dostępnych obecnie cząsteczek piżma. Te syntetyczne zapachy miesza się ze sobą podczas tworzenia zapachów, tworząc akordy i dlatego są używane jako nuty bazowe. W rezultacie perfumiarz ma w swojej palecie zapachów różne interpretacje zapachu piżma, a niektóre z nich znacznie różnią się od siebie – nawet naturalnym zapachem piżma. Niektóre akordy piżma pachną wyjątkowo aksamitnie, okrągło i miękko, a inne mają zwierzęcy wydźwięk.
Zadziwiające jest to, że prawie połowa ludzi nie czuje zapachu piżma, ponieważ jest to bardzo duże i ciężkie cząsteczki (nawiasem mówiąc, dotyczy to również cząsteczek bursztynu). Niemniej jednak stosowanie piżma w perfumach ma ogromny sens, ponieważ zapachy, nawet jeśli ich nie czuć, są nadal wyczuwalne, gdy wącha się je w połączeniu z innymi zapachami, co jest niesamowite. Piżmo jest zatem również stosowane jako składnik efektowy, który jest w stanie dopełnić zapach, a także służy do utrwalenia zapachu na skórze. Piżmo ma zdolność ożywiania niewiarygodnej ilości kompozycji perfumowych i stawiania pozostałych składników w ładniejszym świetle.