Egipskie hieroglify pokazują, że starożytni Egipcjanie wytwarzali perfumy. To fascynujące, ponieważ kultura egipska ma około 5000 lat. Kultura perfumeryjna jest zatem starsza niż historia perfum w Indiach i znacznie starsza niż historia europejskiego perfumerii. Egipscy kapłani byli swego rodzaju wczesnymi perfumiarzami, używali aromatycznych żywic do składania ofiar. Palenie kadzideł było częścią rytuału łączącego ludzi z bogami. Zadowolenie bóstw było ważne. Faraonowie byli pochowani wonią. Nawet gdy archeolodzy otwierają grobowce, można wyczuć perfumy zbliżone do ich pierwotnego zapachu. Oprócz faraonów w olejkach zapachowych chowano także ważne osobistości.
Egipcjanie używali składników, które znamy do dziś. Wykorzystali olejek jaśminowy, który obecnie jest jednym z najważniejszych składników perfum w klasycznej perfumerii. Następnie jest słynna żywica kadzidłowa, której używali, zebrana z krzewu Boswellia, który wciąż rośnie w tym regionie, słynącym z żywicznych drzew w Arabii Saudyjskiej, Omanie i Jemenie. I oczywiście Mirra była również używana przez Egipcjan. Mirra i kadzidło są nadal zbierane i wykorzystywane w nowoczesnej luksusowej perfumerii.
Historia perfum w starożytnym Egipcie jest znana jedynie mgliście. Uważa się, że perfumy odgrywały znaczącą rolę w społeczeństwie starożytnego Egiptu, nie tylko jako kosmetyczny i aromatyczny luksus, ale także jako symbol boskości, statusu i higieny osobistej. Używanie perfum w Egipcie datuje się na co najmniej 3000 lat p.n.e., o czym świadczą znaleziska archeologiczne, takie jak butelki perfum, pozostałości oraz przedstawienia stosowania zapachów w grobowcach i artefaktach. Uważa się, że perfumy odgrywały integralną rolę zarówno w rytuałach religijnych, jak i w życiu codziennym.
Uważa się, że królowa Kleopatra używała luksusowych perfum. Prawdopodobnie jest właścicielką ekskluzywnych kreacji perfumeryjnych. Aby zachować ten status luksusu, do konserwacji zmarłego używano perfum. Do balsamowania stosowanego przy mumifikacji używano różnych substancji aromatycznych, m.in. mirry i kadzidła. Substancje te nie tylko pomagały konserwować ciało, ale także maskowały zapachy związane z rozkładem. Wraz z olejami spowolniono procesy natleniania i umożliwiono konserwację.
Sztuka perfumeryjna w starożytnym Egipcie była bardzo wyrafinowana i polegała na wydobywaniu zapachów z różnorodnych naturalnych materiałów. Olejki eteryczne i substancje zapachowe otrzymywano ze źródeł roślinnych, takich jak kwiaty, liście, korzenie i żywice. Starożytni Egipcjanie byli mistrzami w tworzeniu skomplikowanych mieszanek i naparów w celu uzyskania pożądanych zapachów. Do ekstrakcji i konserwacji zapachów stosowali takie metody, jak destylacja i enfleurage (technika polegająca na wchłanianiu substancji zapachowych przez tłuszcz). Ludzie z różnych klas społecznych używali na co dzień jakichś, może nawet tanich perfum.